ฟิค [Hiccstrid] แอบชอบ (completed)
แอบชอบ
:: Hiccup x Astrid ::
Modern AU
(Short Fiction)
"30"
ฮิคคัพหลุดจากภวังค์เมื่อเสียงของเพื่อนสนิทอย่างแจ็คดังขึ้น เขาหันไปมองเพื่อนผมขาวที่นั่งฝั่งตรงข้าม
"ไม่เอาน่าแจ็ค" สาวผมยาวสีทองเงยหน้าจากหนังสือ ราพันเซลทำท่าเหมือนกำลังจะพูดอะไรต่อ แต่ก็ถูกขัดจากเพื่อนอีกคนที่เพิ่งมาถึงเสียก่อน
"มากกว่านั้น" เมอริด้าที่เพิ่งมาถึงนั่งลงข้างแจ็คขณะนำกระป๋องน้ำอัดลมมาวางไว้กลางโต๊ะ "ประมาณ35"
"เฮ้!" แจ็คโวย นักเรียนคนอื่นเริ่มหันมามองพวกเขา "ตอนฉันไม่อยู่ ไม่นับสิ"
"พวกนายพูดเรื่องอะไรกันเนี่ย" คนถูกพูดถึงออกอาการเลิ่กลั่ก ก่อนก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือ
อันที่จริง ฮิคคัพรู้ว่าเพื่อนของเขาพูดถึงเรื่องอะไร
"อย่าทำไก๋น่าแฮดด็อค"เพื่อนสาวผมแดงว่าพลางเปิดกระป๋องน้ำอัดลม "นายรู้ว่าเราพูดเรื่องอะไร"
"นี่..." ราพันเซลที่นั่งข้างฮิคคัพพยายามพูดบางอย่าง แต่ถูกขัดขึ้นเสียก่อน
"เงียบเลยดันบร็อช" ฮิคคัพตอบเสียงแข็ง
"พวกนาย..." สาวผมทองพยามยามพูดอีกครั้ง เธอพยายามสะกิดคนที่นั่งข้างๆ แต่เหมือนฮิคคัพจะยังไม่รู้ตัว
"เลิกปอดซะทีฮิคคัพ สาวที่ไหนจะอยากเดทกับคน.."
"นี่!" เมอริด้าพูดยังไม่ทันจบก็ถูกราพันเซลขัดเสียงดัง ก่อนเธอจะก้มหน้ามองหนังสือ แม้ไม่ได้ออกเสียงแต่พวกเขาอ่านปากเธอได้ว่า "เธอมองเราอยู่"
ฮิคคัพรีบยกหนังสือขึ้นปกปิดใบหน้าที่กำลังร้อนฉ่าของตน ในขณะที่แจ็คกับเมอริด้าเหลียวหลังกลับไปมอง 'เธอ' ที่ราพันเซลพูดถึง
เธอ ที่เป็นสาเหตุให้เพื่อนของเขาหน้าแดงจนถึงใบหูอยู่ในตอนนี้
แอสทริด ฮอฟเฟอร์สัน สาวผมบลอนด์ขวัญใจหนุ่มๆ ครึ่งโรงเรียน ไม่ใช่แค่หนุ่มๆ แต่เธอดูเหมือนจะเป็นที่รักของหลายๆ คน ถูกห้อมล้อมด้วยผู้คนและดูแฮปปี้กับมัน
แอสทริดกำลังมองกลับมาที่โต๊ะของพวกเขา ที่โต๊ะของฮิคคัพ
...อันที่จริงทุกคนต้องมองพวกเขาอยู่แล้ว เพราะเมอริด้าทำเสียงดังเมื่อกี้
ฮิคคัพแอบมองผ่านหนังสือ เมื่อเห็นว่าเธอเลิกมองและหันกลับไปคุยกับสาวผมดำในกลุ่มเธอ เขาจึงวางหนังสือลงแล้วถอนหายใจอย่างโล่งอก
"มองแบบนั้นหมายความว่าไงยะ" เมอริด้าตอบเมื่อสังเกตเห็นว่าฮิคคัพมองเธอตาขวาง "เธอสนใจนายเพราะฉันเลยนะ"
"พูดให้ถูก ไม่ใช่แต่เธอ แต่ทุกคนสนใจเรา" แจ็คตอบ ที่เหมือนจะเป็นการตอบแทนใจเพื่อนรัก ก่อนพูดต่อ"ได้ชวนเธอไปพร็อมหรือยัง"
"พนันได้ หมอนี่ไม่กล้าหรอก" เมอริด้าพูดแทรก "ให้ฉันไปชวนให้เอามั๊ย แลกกับนายทำการบ้านให้ฉัน"
"เมอ" ราพันเซลปราม มองคนนั่งข้างๆ อย่างเห็นใจ เธอรู้ว่าเพื่อนเธอเป็นคนยังไง
"ไม่เป็นไร" ฮิคคัพพูดเสียงอ่อน "เมอพูดถูก ฉันไม่กล้าชวนแอสทริดไปพร็อม...ก็แค่นั้น"
ใช่...เมอริด้าพูดถูก เขาไม่กล้าชวน หรือแม้แต่จะชวนแอสทริดคุยด้วยซ้ำ ขนาดว่าเรียนด้วยกันตั้ง3วิชาต่อสัปดาห์ เขายังไม่กล้าทักเธอซักครั้ง
"แล้วยังไง ฝากบอกเมอริด้าไปบอกแอสทริดว่านายอยากไปพร็อมกับเธอหรอ" แจ็คพูดพลางหยิบน้ำอัดลมของฮิคคัพไปเปิด "ให้ฉันไปชวนให้ แอสทริดยังมีโอกาสตกลงมากกว่า"
"ใช่ นั่นนายไง ผู้หญิงที่ไหนจะปฏิเสธแจ็ค ฟรอสต์ได้ลง, แล้วนั่นของฉัน" ฮิคคัพพูด รีบคว้าน้ำอัดลมของตนออกจากมือเพื่อคนรัก "ฉันไม่เหมือนนายนี่ ฉันก็แค่ฮิคคัพ"
...แค่ฮิคคัพ แฮดด็อค ไม่ได้มีอะไรพิเศษ น่าจดจำ หรือน่าประทับใจ
"ทำไมเวลาหงุดหงิดแล้วชอบหวงของกิน" แจ็คโวย ตามองไปที่กระป๋องของเมอริด้า แต่เธอไหวตัวทัน จึงรีบดื่มทีเดียวจนหมด แจ็คทำหน้าขัดใจอย่างไม่ปิดบัง "อะไรเนี่ย"
"ประการแรกนะฮิคคัพ" เมอริด้าพูดหลังดื่มน้ำของเธอจนหมด "ที่ว่า ไม่มีสาวที่ไหนปฏิเสธแจ็คฟรอสต์น่ะ อันที่จริงฉันได้ยินมาว่า เอเรลเดลคนพี่ปฏิเสธไปพร็อมกับหมอนี่อยู่"
"ว่าไงนะ"
"ห๊ะ"
ราพันเซลกับฮิคคัพ อุทานขึ้นมาพร้อมกัน ทั้งคู่แสดงสีหน้าประหลาดใจ
"ไหนนายว่าเธอตกลงไง" ฮิคคัพถามเพื่อนรักเสียงดัง ทำให้พวกเขาเป็นจุดสนใจอีกรอบ
"เฮ้ เบาหน่อย" แต่ครั้งนี้เป็นแจ็คที่ปราม เขาหันไปมองรอบข้างก่อนยิ้มน้อยๆ เชิงขอโทษกับนักเรียนคนอื่น "ช่างเรื่องของฉันก่อน นี่เราคุยเรื่องหมอนี่กันอยู่นะ!"
"แต่นายโกหกฉันอ่ะ" ฮิคคัพแย้ง พยายามกดเสียงให้เบาลง
"ก็ฉันอยากให้นายไปชวนแอสทริดนี่หว่า" แจ็คแก้ตัว
"พอเลยพวกเด็กสามขวบ" เมอริด้าปรบมือระหว่างสองคนที่กำลังเถียงกันเพื่อปรามเพื่อนทั้งสอง "แจ็คพูดถูก เรากำลังพูดเรื่องของนาย"
วนมาจนได้... ฮิคคัพพ่นลมออกจากปากอย่างเหนื่อยใจ เขารู้เพื่อนเขาหวังดี แต่ฮิคคัพชินกับแบบนี้
แบบที่แค่แอบมองอยู่ห่างๆ
แอสทริดดูจะมีความสุขในที่ของเธอมากกว่า...
"ประกาศที่สองนะ โน้ตไว้เลยฮิคคัพ" เมอริด้าพูดอย่างจริงจัง "ตราบใดที่ได้งี่เง่าฟิตซ์เฮอร์เบิร์ตคบกับเจ้าหญิงของเราได้ นายยังมีหวังเสมอ"
"เฮ้ ยูจีนไม่ได้งี่เง่านะ เขาแค่..." ราพันเซลแก้ต่างแทนแฟนหนุ่มของตน เพื่อนทั้งสามมองเธออย่างตั้งใจ เพื่อฟังว่าเธอจะแก้ต่างให้แฟนว่ายังไง ราพันเซลเงียบไปซักพักก่อนถอนหายอย่างจำนน "โอเค เขางี่เง่าจริงๆ ด้วย แต่แค่นิดหน่อย"
ทั้งโต๊ะเงียบก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมา เรียกความสนใจจากนักเรียนรอบๆ อีกครั้ง ตอนที่ฮิคคัพพยายามหยุดหัวเราะ เหมือนกับว่าเขาสบตากับใครบางคน...
ใครบางคนที่เขาแอบมองมานาน
ดวงตาสีฟ้าสดใสสบเข้ากับตาของเขา
เธอมองเขาอยู่
แอสทริดกำลังมองเขา
และฮิคคัพสังเกตเห็นรอยยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก
เธอกำลังยิ้ม...
เพราะอะไรกันนะ?
________________
แอสทริดกำลังนั่งฟังเพื่อนสาวผมดำติวข้อสอบให้ กลุ่มของเธอก็เป็นอีกกลุ่มที่เลือกใช้โรงอาหารเป็นสถานที่ในการจับกลุ่มติวหนังสือกับเพื่อนแทนห้องสมุด นอกจากจะสามารถกินขนมระหว่างติวหนังสือได้แล้ว พวกเขายังสามารถใช้เสียงดังได้อีกด้วย
แต่เหตุผลจริงๆ ที่แอสทริดชวนเพื่อนมาอ่านหนังสือที่นี้ ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกนะ...
เพราะเขาต่างหาก
"เลิกปอดซะทีฮิคคัพ สาวที่ไหนจะอยากเดทกับคน.."
"นี่!"
เสียงแว้ดของเมอริด้า ตามด้วยเสียงเอ็ดราพันเซล เรียกความสนใจจากคนรอบข้าง...โดยเฉพาะเธอ
"โต๊ะนััน เสียงดังซะมัด" เฮทเธอร์บ่นเอือมๆ เธอไม่ชอบการอ่านหนังสือในที่คนเยอะเท่าไหร่ แต่เธอรู้ว่าเพื่อนของเธอชอบโรงอาหารมากกว่าห้องสมุด...จะพูดให้ถูกคือ ชอบคนที่อยู่ที่นี่มากกว่า
"ทำไมไม่ชวนเขาไปพร็อม" เฮทเธอร์เปิดประเด็น แอสทริดหันกลับมามองเพื่อนของตน เธอขมวดคิ้วอย่างสงสัย เฮทเธอร์จึงพูดต่อ "ฮิคคัพ ฉันว่าเธอควรชวนเขาไปพร็อมด้วยกันนะ"
แอสทริดอมยิ้มนิดๆ พลางส่ายหัว เธอไม่ได้ตอบอะไร ก้มหน้าตาโฟกัสกับการอ่านหนังสือต่อ
"พูดจริงนะแอสทริด รอเขามาชวน เธอไม่ได้ไปพร็อมหรอก" สาวผมดำยังคงเซ้าซี้ แต่เมื่อไร้การตอบสนองจากคนตรงหน้า เธอถอนหายใจอย่างยอมแพ้ ก่อนจะโฟกัสที่หนังสือของตน
ดวงตาสีฟ้าสดใสมองกวาดไปตามจุดที่เธอไฮไลท์เอาไว้ แอบดูเพื่อนรักที่นั่งฝั่งตรงข้าม เมื่อเห็นว่าเธอไม่สนใจตนแล้ว เธอจึงมองผ่านไหล่ของเฮทเธอร์ มองไปยังกลุ่มนั้นอีกครั้ง แอสทริดมองไปที่เขา
เธอกำลังแอบมองฮิคคัพ แฮดด็อค
หนุ่มเนิร์ดคนเดียวในกลุ่ม กลุ่มที่ค่อนข้างป็อปในโรงเรียน ถ้าเทียบกับแจ็คที่ดูจะเป็นคนเจ้าสังคม ฮิคคัพดูจะเป็นหนุ่มขี้อายและชอบเก็บตัว แต่นั้นก็ไม่ได้แย่ในความคิดแอสทริด เธอมองว่ามันน่ารักด้วยซ้ำ
เสียงหัวเราะดังขึ้นจากลุ่มของฮิคคัพเรียกความสนใจจากนักเรียนรอบข้างอีกครั้ง เสียงของเมอริด้ากับแจ็คดังกลบเสียงของฮิคคัพกับราพันเซล แต่ก็ไม่ได้ทำให้แอสทริดสนใจฮิคคัพน้อยลง
ฮิคคัพหัวเราะอย่างมีความสุขกับบทสนทนาบางอย่างที่เธอไม่ได้ยิน ดวงตาสีเขียวเป็นประกายสดใส แอสทริดมองภาพตรงหน้าโดยที่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนกำลังยิ้มอยู่
แต่แล้วฮิคคัพกลับหยุดหัวเราะ
และดวงตาสีเขียวมองกลับมาที่เธอ...พวกเขาสบตากัน
แอสทริดอธิบายไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ตอนพวกเขาสบตากันนั้น อยู่ๆ หัวใจก็เต้นเร็วขึ้น เธอรู้สึกว่าแก้มของเธอร้อนผ่าว เหมือนกับว่าเวลามัน...หยุดเดิน
ไม่รู้ว่าควรทำยังไง แอสทริดพยามเรียกสติก่อนจะส่งรอยยิ้มกลับไปให้ เธอพยายามโบกมือให้เขาเป็นการทักทาย แต่ฮิคคัพกลับก้มหน้าลงอ่านหนังสือต่อ
สาวผมบลอนด์พ่นลมออกอย่างขัดใจ
เป็นแบบนี้ตลอด
เธอรู้ว่าเขาชอบเธอ แต่ไม่กล้าเข้ามาทัก
แอสทริดจึงพยายามทักทายก่อน ...แต่เขากลับหนี
เฮทเธอร์ละสายตาจากหนังสือ มองหน้าเพื่อนรักที่ทำหน้าเซ็ง นั่นทำให้เฮทเธอร์อดเอ็นดูเพื่อนผมบลอนด์ที่ปฏิเสธผู้ชายทุกคนที่ชวนไปพร็อมไม่ได้
แอสทริด ฮอฟเฟอร์สัน คนที่ผู้ชายทั้งโรงเรียนอยากชวนไปพร็อมด้วยที่สุด ไม่เคยได้ไปเพราะคนที่ชอบไม่มาชวนเธอซะที เฮทเธอร์อมยิ้มเมื่อได้ยินคนตรงหน้าบ่นอุบอิบ
"ปีนี้ฉันคงไม่ได้ไปพร็อมอีกตามเคย"
------ end-------
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น