ฟิค [Jelsa] หวานเย็น ❄️ (completed)
หวานเย็น
:: Jack Frost x Elsa ::
Modern AU
(Short Fiction)
"นายอีกแล้วหรอ" เอลซ่ากรอกตาพร้อมถอนหายใจยาวอย่างรำคาญให้ชายผมขาวตรงหน้า นี่เป็นรอบที่ 3 ของวันและครั้งที่ 12 ของสัปดาห์ ที่เขามาตื้อเธอเพื่อชวนไปงานพร็อม
"ไงจ๊ะ~" แจ็คยิ้มหน้าระรื่น แต่ยังไม่ทันพูดอะไรก็ถูกสาวผมบลอนด์ตรงหน้าพูดแทรกเสียก่อน
"ไม่" เธอพูดเสียงแข็ง ทำเอาแจ็ค ฟรอสต์หน้าเจือน
"ยังไม่ทันได้พูดอะไรเลย" เขาว่าพลางเอียนตัวพิงกับตู้ล็อกเกอร์
"ปฏิเสธไปก่อน" เอลซ่าตอบก่อนจะปิดล็อกเกอร์ของเธออย่างแรงทำเอาคู่สนทนาสะดุ้ง ก่อนจะหันมาแยกเขี้ยวใส่แจ็ค "นายช่วยเลือกมายุ่งกับฉันจะได้ไหมเนี่ย นายจะทำฉันเป็นบ้า!!"
"แค่ไปพร็อมกับฉัน สาบานจากนี้จะเลิกตื้อเธอเลย" แจ็คฟรอสต์กอดอกตอบด้วยน้ำเสียงยียวน ท่าทางกวนประสาทจนเอลซ่าอยากจะโดดเข้าไปขวนหน้าให้รู้แล้วรู้รอด
แต่ก่อนที่ความอดทนของเธอจะหมด แจ็คกลับถูกสาวผมสตรอเบอร์รี่บลอนด์กระชากแขนจนเจ้าตัวล้มลงไปกองกับพื้น เอลซ่ายิ้มกว้างให้กับน้องสาวของเธอ
"เลิกยุ่งกับพี่ฉันเลยนะ" อันนาโวยใส่คนที่กองอยู่กับพื้น ก่อนจะวิ่งไปกอดพี่สาวของตน "พี่โอเคนะ"
"ไม่โอเคเท่าไหร่" แจ็คฟรอสต์ตอบขณะกำลังยืนขึ้น
"ไม่ได้ถามย่ะ" สองพี่น้องเอเรนเดลล์ตอบปัดอย่างพร้อมเพรียง อันนาคว้าแขนพี่สาว แล้วพอเธอเดินออกไป แจ็คได้แต่มองภาพสองพี่น้องที่เพิ่งเดินจากไป รอยยิ้มปรากฏที่มุมปากโดยไม่รู้ตัว
แต่แค่นี้ไม่ทำให้เขาเลิกตื๊อหรอก
"ยิ้มอะไรคนเดียว น่าขนลุก" แจ็คหันไปตามเสียง หน้าบึ้งตึงทันที่เมื่อพบเพื่อนสาวผมแดงยืมกอดอกมองเหยียดเขาอยู่
"เงียบน่า" ตอบอย่างรำคาญก่อนมองซ้ายมองขวา "คนอื่นล่ะ"
"ราพันเซลซ้อมเชียร์ ฮิคคัพกลับไปก่อนเพราะต้องไปซื้ออาหารแมว" ตอบอย่างรำคาญก่อนยิ้มหวาน พร้อมสายตาออดอ้อน "เพราะงั้น ไปส่งบ้านหน่อยน้า"
แจ็คส่ายหัวอย่างระอากับพฤติกรรมของเพื่อนรัก ก่อนทั้งคู่จะพากันเดินไปที่ลานจอดรถ "แล้ว นายกัปตันทีมฟุตบอลไปไหนซะล่ะ" แจ็คถามขณะเมอริด้ากำลังคาดเข็มขัดนิรภัย "ชื่ออะไร ขออีกทีสิ"
"เอเรทย่ะ" เพื่อนผมแดงตอบอย่างไม่สบอารมณ์
"นกล่ะสิ" เขาพูดก่อนจะโดนเมอริด้าตีที่แขนอย่างแรงจนต้องร้องออกมา ก่อนจะหัวเราะคิกคักกับอาการหัวเสียของเพื่อน
"นายก็นกเหมือนกันนั่นแหละ" คำพูดแทงใจของเมอริด้าทำเขาหน้าจ๋อย ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนกันมานานเขาจะปล่อยให้เธอเดินกลับบ้านเอง สะบัดหน้าหนีอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะสตาร์ทรถแล้วขับออกไป
เมื่อเห็นเพื่อนที่มักจะร่าเริงพูดมากเงียบมาตลอดทาง บวกกับสีหน้าที่แสดงความเศร้าออกมาอย่างไม่ปิดบัง ทำเอาสาวผมแดงรู้สึกผิดกับคำพูดของตน เธอไม่เคยเห็นเพื่อนของเธอดูเศร้ามาก่อน โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง
"นายชอบเอลซ่า จริงๆ หรอ" เมอริด้าถาม ขณะมือหยิบโทรศัพท์มากดอัดเสียง...
ไม่ว่าคำตอบหลังจากนี้จะเป็นอะไร แต่ราพันเซลกับฮิคคัพจะต้องรู้เรื่องนี้
"ดูไม่ออกหรอ ชอบมาก ชอบสุดๆ เลยล่ะ" แจ็คฟรอสต์ตอบ ตายังคงมองไปที่ถนน "ให้ตายเหอะเมอ รู้จักกันมาทั้งชีวิต เธอเคยเห็นฉันง้อผู้หญิงคนไหนหรือไง แบบ ไม่นับราพันเซลกับทูสนะ"
"ดูออก แต่ไม่คิดว่าจะขนาดนั้น" แสร้งหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่น เธอไม่ต้องการให้แจ็ครู้ว่าเธอกำลังกลั้นขำจากคำตอบของเขา
"เธอเชื่อมั้ย เอลซ่าน่ะนะ ไม่เคยฟังอะไรเลย นี่ภาพลักษณ์ฉันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ!" แจ็คร่ายยาวจนเพื่อนที่นั่งมาด้วยถึงกับมองบน แม้ใจจะอยากพูดแทรกแค่ไหนแต่ก็ต้องห้ามใจตัวเองเอาไว้ เพราะกลัวจะเสียเรื่อง เธอเงียบ ปล่อยให้เพื่อนผมขาวบ่นต่อ "แล้วยัยเอเรนเดลล์คนน้องนั่นอีก ยุ่งไม่เข้าเรื่อง คอยใส่ร้ายป้ายสีฉันตลอด แล้วเอลซ่าจะเชื่อใคร ก็ยัยน้องสาวตัวดีนั่นไง ยัยนั้นไม่รู้จักฉันด้วยซ้ำ"
"อันที่จริงคนรู้จักนายทั้งโรงเรียนแจ็ค แบบ เฮ้นั่นไง! แจ็คฟรอสต์! วู้ฮู้!! อะไรแบบนี้" สุดท้ายเมอริด้าก็อดไม่ได้ที่จะพูดแทรก "มันก็ช่วยไม่ได้ที่คนมองนายแย่ ไปไหนก็ไปหยอดสาวๆ ไปทั่ว บอกตามตรงนะถ้าไม่รู้จักกันตั้งแต่เด็ก ฉันก็ไม่อยากเป็นเพื่อนกับนายหรอก"
"โดดลงรถไปเลยไป" เขาหันมาแยกเขี้ยวใส่เมอริด้า ก่อนกันกลับไปมองถนน ถอนหายใจยาวอย่างเหนื่อยใจ บางทีเมอริด้าอาจพูดถูก ภาพลักษณ์เขาอาจดูแย่...แย่มากจริงๆ
แจ็คชะลอความเร็วของรถลงเมื่อใกล้ถึงบ้านเพื่อนผมแดง เป็นอีกครั้งที่เมอริด้ารู้สึกผิดเพราะคำพูดของตัวเอง
"ฉันแย่ขนาดนั้นเลยหรอเมอ" เขาโพล่งออกมาเมื่อถึงหน้าบ้านของเพื่อน ทำเอาคนกำลังรู้สึกผิดสะดุ้ง "แล้วฉันต้องทำไงเอลซ่าถึงจะไปพร็อมกับฉันอ่ะ"
"นายอยากไปกับเอลซ่าขนาดนั้นเลยหรอ" ถามเพื่อความแน่ใจ พยายามดึงหน้าให้ดูจริงจังแม้กำลังยิ้มอยู่ในใจ เธอคิดอะไรดีๆ ออกแล้ว
"แน่สิ"
"ถามอีกทีเพื่อความชัวร์ แน่ใจนะว่าจะไม่ไปชวนสาวคนอื่นที่พร้อมจะไปกับนาย หรือไปกับฉันเหมือนทุกปี"
"ฉันเบื่อจะไปกับเธอ หรือราพันเซลแล้ว เราไปพร็อมด้วยตั้งแต่ปี1 โถ่! เมอริด้าปีสุดท้ายของไฮท์สคูลฉันขอล่ะ ให้ฉันได้ไปกับสาวที่ชอบบ้างได้มั้ยเนี่ย!!" แจ็คเสียงดัง สูดหายใจเข้าเป็นปอดแล้วค่อยๆ ปล่อยออกมา เสียงปิ๊บดังขึ้นจากมือถือในมือเพื่อนรัก แจ็คเลิกคิ้วสงสัย
"ต้องเข้าบ้านแล้ว ไปนะ ขอบคุณที่มาส่ง" ไม่รอให้แจ็คได้พูดอะไร เมอริด้ารีบโดดลงจากรถก่อนวิ่งเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว แจ็คมองเพื่อนผมแดงอย่างงุนงงก่อนปล่อยผ่านแล้วสตางค์รถ เตรียมตัวกลับบ้าน
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️
หญิงสาวผมบลอนด์เดินฮัมเพลงหลังจากการอาบน้ำ เธอเดินตรงไปที่โต๊ะเครื่องแป้งก่อนจะหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมอย่างอารมณ์ดี
เสียงเคาะประตูดังขึ้น เอลซ่าปิดไดร์เพื่อจะตอบรับ แต่ดูเหมือนจะช้าไป เพราะผู้มาเยือนถือวิสาสะเดินเข้ามาในห้องเรียบร้อยแล้ว ในมือถือชุดเดรสสั้นมาสองชุด ดูแค่นี้ก็รู้ว่าอันนาเข้ามาหาเธอทำไม เธอยิ้มอ่อนโยนให้กับน้องสาวของเธอ
"ซ้ายหรือขวาดี" อันนาถาม ชูเดรสขึ้นให้พี่สาวเห็นชัดๆ ทั้งสองชุดเป็นเดรสสั้นเหนือเข่ามีเปิดไหล่มีระบายที่อก ต่างแต่สีกับลวดลายบนเสื้อ ทางขวาเป็นสีชมพูอ่อนลายผีเสื้อ อีกด้านเป็นสีครีมลายจุดเล็ก ๆ
"สีชมพูลายผีเสื้อน่ารักกว่า เข้ากับรองเท้าใหม่เธอด้วย" เอลซ่าตอบน้องสาวพร้อมรอยยิ้มกว้าง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเมื่อเห็นว่ามีข้อความเข้ามา เธอเลิกคิ้วอย่างประหลาดใจกับชื่อผู้ส่ง
"มีอะไรหรอ เอลซ่า" น้องสาวถามเมื่อเห็นสีหน้าของเอลซ่าขณะที่เธอกำลังส่องกระจกพร้อมเดรสที่เอลซ่าเป็นคนเลือกให้
"มีข้อความเข้าน่ะ...จากเมอริด้า ดันบร็อช" ตอบด้วยสีหน้าและน้ำเสียงไม่ไว้ใจ เธอจำได้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับแจ็ค ฟรอสต์ ชายที่ตามตื๊อเธออยู่ แต่เมื่อดูจากคิ้วที่ขมวดติดกันของอันนานั้น เอลซ่ารู้ได้ทันทีว่าน้องสาวเธอยังนึกไม่ออก ยิ้มอย่างเอ็นดูท่าทางของน้องก่อนอธิบาย "คนที่หัวฟูๆ แดงๆ ที่อยู่กับแจ็คไง"
ทำหน้าคิดสักพักก่อนจะนำเดรสในถือไปแขวนที่ประตูตู้เสื้อผ้า อันนายังคงนึกหน้าเมอริด้าอะไรนั่นไม่ออก เธอรู้แต่ว่าถ้าเป็นเพื่อนของแจ็ค ฟรอสท์ คนที่ตามจีบพี่สาวเธออยู่นั้น คงไม่ใช่เรื่องดีแน่ "แล้ว มันเขียนว่าไง"
"แค่ข้อความเสียง" เอลซ่าตอบ เดินไปนั่งที่ปลายเตียงก่อนหันไปหาน้องสาวที่กำลังยืนกอดอกอย่างอารมณ์ไม่ดี "มาฟังด้วยกันมั๊ย?" ยิ้มกว้างให้อันนา มือตบเตียงเป็นสัญญาณให้มานั่งข้างกัน อันนาโดดขึ้นเตียงทันทีเมื่อได้รับคำชวน
กดปุ่มเพลย์เพื่อเล่นเสียง สองคนพี่น้องเงียบ ฟังสิ่งที่เมอริด้าส่งมาอย่างตั้งใจ ในคลิปเสียงเป็นบทสนทนาระหว่างคนสองคน เสียงหนึ่งเป็นของแจ็คไม่ผิดแน่ เอลซ่าจำได้ดี ทั้งน้ำเสียง ทั้งวิธีการพูดที่กวนประสาท ส่วนอีกเสียงเธอเดาว่าน่าจะเป็นเสียงผู้หญิงเป็นของเมอริด้า
["นายชอบเอลซ่า จริงๆ หรอ"]
["ดูไม่ออกหรอ ชอบมาก ชอบสุดๆ เลยล่ะ"]
แม้ฟังเผินๆ อาจเป็นแค่การเถียงกันของเพื่อนสนิทที่ไม่จริงจังอะไร แต่เอลซ่ารู้สึกได้ ว่าสิ่งที่ทั้งคู่พูดนั้นเป็นเรื่องจริงจัง นั่นทำให้เธอรู้สึกร้อนไปถึงใบหู
เหลือบไปมองอันนาที่นั่งข้างๆ พบว่าน้องสาวกำลังทำสีหน้าเพ้อฝัน เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก เพราะไม่อย่างนั้นอันนาคงรู้แน่ๆ ว่าเธอกำลังหน้าแดงอยู่
["โถ่! เมอริด้าปีสุดท้ายของไฮท์สคูลฉันขอล่ะ ให้ฉันได้ไปกับสาวที่ชอบบ้างได้มั้ยเนี่ย!!"]
ประโยคสุดท้ายก่อนคลิปจะจบ เอลซ่าเม้มปาก พยายามอย่างสุดความสามารถในการกลั้นไม่ให้ตนเองยิ้ม แจ็คฟรอสต์ตามตื๊อเธอให้ไปพร็อมด้วยซักพักแล้วก็จริง เธอคิดว่าเขาคิดอะไรมากกว่านั้น เหมือนผู้ชายคนอื่นๆ ที่ชวนเธอไปพร็อม ยิ่งในโรงเรียนเขายังเป็นคนดังในเรื่องการเปลี่ยนสาวที่ควงด้วย ใครจะคิดว่าเขาแค่อยากไปพร็อมกับคนที่ชอบจริงๆ...
ใครจะคิดว่าเขาจะชอบเธอจริงๆ
"เขาชอบพี่จริงๆ นะเนี่ย" อันนาพูด ตาเป็นประกาย "เฮ้อ เขาน่ารักจัง"
"พี่คิดว่าเธอไม่ชอบเขา" เอลซ่าหันไปหาน้องที่ทำท่าเหมือนหลุดเข้าไปในความฝัน ยิ้มให้น้องสาวอย่างเอ็นดู
"ฉันคิดว่าเขาเป็นพวกหน้าม่อ ที่เต๊าะสาวไปทั่ว แต่แบบ พี่ก็ได้ยิน เขาน่ารักจะตาย แค่อยากไปพร็อมกับพี่เอง" เอลซ่าเหล่มองน้องสาวที่ตอนนี้เหมือนจะเปลี่ยนฝั่ง "พี่น่าจะไปนะ"
"พี่? ไปงานพร็อมกับแจ็คน่ะหรอ?" เธอพูดเสียงดัง ไม่แน่ใจว่าพูดกับอันนาหรือกับตัวเองกันแน่
อันนาพยักหน้า ตาเต็มไปด้วยประกาย "เอาน่าพี่เอลซ่า มันไม่เสียหายนะ แต่พร็อมเอง อีกอย่าง งานพร็อมปีสุดท้ายของพี่ พี่จะได้ควงหนุ่มที่ฮ็อทที่สุดในโรงเรียนเลยนะ"
เอลซ่าคิดตามที่อันนาพูด ใช่เลย มันไม่เสียหาย แถมได้ควงคนที่สาวทั้งโรงเรียนอยากได้เป็นคู่เดทไปพร็อม มันเจ๋งสุดๆ ไปเลย แต่ว่า...
"พี่ขอคิดดูก่อนนะ" คำตอบของเธอ เปลี่ยนสีหน้าตื่นเต้นของน้องสาวให้กลายเป็นงุนงง เอลซ่าจึงอธิบายก่อนมีคำถาม "พี่ไม่อยากให้เขาคิดไกลกว่านั้น ถ้าเขาชอบพี่จริงๆ เลยอยากเคลียร์กับแจ็คก่อน แบบ พี่ไม่อยากทำร้ายความสึกรู้เขาน่ะ"
พยักหน้าน้อยๆ เชิงเข้าใจก่อนจะโดดลงจากเตียง บอกฝันดีแล้วหอมแก้มพี่สาวก่อนจะออกจากห้องไป โดยไม่ลืมที่จะหยิบเอาเดรสของตนติดกลับไปด้วย
เอลซ่าปิดไฟ เตรียมตัวนอน แต่กลับคิดไม่ตกกับเรื่องของแจ็ค พลิกไปพลิกมาบนเตียงนุ่ม เสียงในหัวตีกันระหว่างไปกับไม่ไป มือกดรีเพลย์ฟังข้อความเสียงที่เมอริด้าส่งมาอีกรอบประกอบการตัดสินใจ
["ฉันแย่ขนาดนั้นเลยหรอเมอ"]
น้ำเสียงที่เจือไปด้วยความเศร้า ช่างขัดกับภาพลักษณ์ที่เขาแสดงออกมาให้ทุกๆ คนเห็น เสียงฟังดูน่าสงสารจนเอลซ่าแอบเอ็นดูชายคนนี้ไม่ได้
เขาน่ารักจริงๆ นั่นแหละ
เอลซ่ายิ้มกับตัวเอง ไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่กำลังจะทำ ค้นหาหมายเลขของแจ็คในบัญชีผู้ติดต่อ สูดหายใจลึกก่อนจะกดเข้าไปเพื่อส่งข้อความ
'พรุ่งนี้ ตอนบ่ายโมง เจอกันที่ร้านไอศครีมในเมือง มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย ถ้าสายฉันไม่ไปงานพร็อมด้วยแน่'
❄️
[END]
ไม่อยากจะเชื่อว่าจะเขียนคู่นี้!!!
สำหรับคนที่อ่านขอบคุณมากนะคะที่เข้ามา ปกติไม่เคยเขียนคู่นี้ ไม่ดียังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ 🙏
สารภาพว่าส่วนตัวชอบซีนแจ็คกับเมอริด้าตีกันมาก
ใจอยากเขียนเกี่ยวกับพวก ROTBTDอีกเยอะๆ จัง มันสนุกอ่ะ
ยังไงก็ขอบคุณอีกรอบนะคะ 🥰 #Jelsa
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น